Karl Lagerfeld to jeden z najbardziej pożądanych projektantów na świecie. Projektant wysokiej klasy, współpracujący z ekskluzywnymi markami, tj. Chanel, Chloe, Fendi. Tworzy głównie kolekcje z najdroższych materiałów, aczkolwiek potrafi również zaprojektować ubiór o niższej jakości, a równie oryginalny i ekscentryczny jak on sam, co ukazał w kolekcji dla H&M.
Urodzony 10 października 1938 r. w Hamburgu, w Niemczech. Jego był pochodzenia Szwedzkiego. Wzbogacił się na wprowadzeniu na rynek Europejski mleka w proszku. Matka Karla była elegancka modystką, kochającą perfumy. Wszystko to miało wpływ na jego przyszłość. Już jako dziecko płynnie mówił po francusku, angielsku i włosku, porównywalnie do mowy w języku ojczystym – niemieckim. Bardziej interesowała go moda niż to czym zajmowali się jego rówieśnicy (sport,imprezy). Projektowanie i szkicowanie ubrań było jego ulubionym zajęciem.
Przez wielu uważany za ekscentryka i „wielką zagadkę”. Jak sam kiedyś powiedział: „Nie mam zamiaru być rzeczywistością w życiu ludzi. Chcę być duchem.”
Jest znany ze swojego białego kucyka. Jego „image” jest dość oryginalny, można powiedzieć, że lekko przerysowany. Zawsze czarne stylowe okulary oraz garnitur buchający elegancją i klasą, oryginalny i łamiący pewne reguły. Rudolph Marconi, francuski reżyser, pracujący nad filmem o samym bożyszcze mody, o którym mowa w artykule, ujął jego postać w paru krótkich słowach: „Byłem pewien, że kryje się za tym prawdziwy człowiek. Chciałem to pokazać.”
W wieku 14 lat został wysłany do Paryża aby się kształcić. Była to prawdziwa gratka dla osoby uwielbiającej modę. Gdyż odbywały się tam przyjęcia, bale które były obładowane kobietami noszącymi najnowsze kolekcje panującego sezonu. Francja jako źródło haute couture , którego Karl był zwolennikiem, dawała mu wiele inspiracji i wiedzy. Gdy miał 16 lat wysłał jeden ze swoich szkiców do International Wool Secretariat Competiton. Firma była otwarta na nowe talenty i przyjmowała wiele takich projektów od amatorów. Rok 1954 był bardzo płodny, gdyż IWSC otrzymało tysiące szkiców, jednak Lagerfeld otrzymał nagrodę dla Najlepszego Projektu Żakietu. Dzięki temu Karl zdobył uznanie i swoja pierwsza pracę jako projektant couture. Pracował tam trzy lata ucząc się wszystkich trików dizajnerskich. W wiek 20 lat został szefem domu mody Jean Patou, gdzie pracował do 25 roku życia. Lagerfeld zawsze był i ciągle jest bardzo kreatywną osobą, która jak na artystę przystało potrzebuje wyzwań i coraz to nowszych miejsc do ekspresji. Więc zaczął pracować dla wielu różnych domów mody,tj.: Fendi sisters czy Chloe. Po pięciu latach pracy dla domu Chloe, wyprodukował ich pierwsze perfumy „Chloe”, a zaraz po tym swoje własne : „Lagerfeld for men”, „KL”, „KL Homme”.
Po osiągnięciu 45 lat został głównym projektantem wysokiej rangi w domu mody „Chanel”. Po roku pracy dla nich wydał dwie kolekcje : ” Karl Lagerfeld” i „KL”. Po jakimś czasie zaprojektował trzecią „Shape to be raped” (tł. gwałcący kształt) , co wzbudziło wiele kontrowersji. Zszokował wtedy świat mody i tknął nowe życie w markę „Chanel”, dostał również za to nagrodę „France’s Golden Thimble”. Co było bardzo potrzebne po śmierci założycielki w/w domu mody Coco Chanel.
Okrzyknął siebie kameleonem mody, ponieważ praca dla jednego domu to jak jedna osobowość, a praca dla następnego to druga, a pracował w tamtej chwili dla paru domów mody. Mimo że był zapracowany, zawsze znalazł czas na inne hobby, tj. opera, teatr, film, co nie wykluczało projektowanie ubiorów do tychże dziedzin sztuki. Jedna dziedzina była inspiracją dla kolejnej. Fotografia również skradła jego wolny czas. Lubił także dekorować pałace i stare rezydencje. Na koncie posiada już parę zapierających dech w piersiach budowli. Interesuje się malarstwem. Kolekcjonuje obrazy z XVIII i XXI wieku. Antyki to jego kolejna kolekcjonerska pasja. Jego kreatywność i wiedza związana z modą nie zna końca. Posiada bibliotekę wypełnioną historycznymi książkami nawiązującymi do mody, kostiumów, ubioru, architektury…
Pracując z Rudolphe Marconi nad filmem „Lagerfeld Confidential” (tł. Lagerfeld poufne), pokazywał reżyserowi to co chciał pokazać. Zdaniem reżysera pokazał prawdę. Natomiast jak sam Karl kiedyś powiedział: „To nie tak, że ja kłamię, po prostu nie jestem winny prawdy nikomu.”
Jest tajemniczy i nieprzewidywalny. Wylansował modelkę Claudie Schiffer, co już mówi samo za siebie, że jest wielkim człowiekiem z okiem jastrzębia- jeżeli mowa o modzie. Mówi o sobie inteligenty i profesjonalny amator, gdyż na wszystko patrzy oczami małego dziecka poznając wszystkie dziedziny od szczegółu. Twierdzi iż stara się przypodobać innym na wszelkie sposoby, wybierając najłatwiejszą droge postępowania. Dostosowuje siebie i swoje poglądy do świata mody i innych okoliczności dla własnego zysku.
Wielu jednak zgodziłoby się ze mną iż Karl Lagerfeld jest artystą genialnym, godnym porównań z najwybitniejszymi artystami w historii. Zapewne nawet po śmierci jego stworzone kanony i nazwisko będą królowały na wybiegach i powracały powtórnie po latach.
Agnieszka Wrocławska
Karl Lagerfeld to jeden z najbardziej pożądanych projektantów na świecie. Projektant wysokiej klasy, współpracujący z ekskluzywnymi markami, tj. Chanel, Chloe, Fendi. Tworzy głównie kolekcje z najdroższych materiałów, aczkolwiek potrafi również zaprojektować ubiór o niższej jakości, a równie oryginalny i ekscentryczny jak on sam, co ukazał w kolekcji dla H&M.
Urodzony 10 października 1938 r. w Hamburgu, w Niemczech. Jego był pochodzenia Szwedzkiego. Wzbogacił się na wprowadzeniu na rynek Europejski mleka w proszku. Matka Karla była elegancka modystką, kochającą perfumy. Wszystko to miało wpływ na jego przyszłość. Już jako dziecko płynnie mówił po francusku, angielsku i włosku, porównywalnie do mowy w języku ojczystym – niemieckim. Bardziej interesowała go moda niż to czym zajmowali się jego rówieśnicy (sport,imprezy). Projektowanie i szkicowanie ubrań było jego ulubionym zajęciem.
Przez wielu uważany za ekscentryka i „wielką zagadkę”. Jak sam kiedyś powiedział:
„ Nie mam zamiaru być rzeczywistością w życiu ludzi. Chcę być duchem.”
Jest znany ze swojego białego kucyka. Jego `image` jest dość oryginalny, można powiedzieć, że lekko przerysowany. Zawsze czarne stylowe okulary oraz garnitur buchający elegancją i klasą, oryginalny i łamiący pewne reguły. Rudolph Marconi, francuski reżyser, pracujący nad filmem o samym bożyszcze mody, o którym mowa w artykule, ujął jego postać w paru krótkich słowach:
„ Byłem pewien, że kryje się za tym prawdziwy człowiek. Chciałem to pokazać.”
W wieku 14 lat został wysłany do Paryża aby się kształcić. Była to prawdziwa gratka dla osoby uwielbiającej modę. Gdyż odbywały się tam przyjęcia, bale które były obładowane kobietami noszącymi najnowsze kolekcje panującego sezonu. Francja jako źródło haute couture , którego Karl był zwolennikiem, dawała mu wiele inspiracji i wiedzy.
Gdy miał 16 lat wysłał jeden ze swoich szkiców do International Wool Secretariat Competiton. Firma była otwarta na nowe talenty i przyjmowała wiele takich projektów od amatorów. Rok 1954 był bardzo płodny, gdyż IWSC otrzymało tysiące szkiców, jednak Lagerfeld otrzymał nagrodę dla Najlepszego Projektu Żakietu. Dzięki temu Karl zdobył uznanie i swoja pierwsza pracę jako projektant couture. Pracował tam trzy lata ucząc się wszystkich trików dizajnerskich. W wiek 20 lat został szefem domu mody Jean Patou, gdzie pracował do 25 roku życia. Lagerfeld zawsze był i ciągle jest bardzo kreatywną osobą, która jak na artystę przystało potrzebuje wyzwań i coraz to nowszych miejsc do ekspresji. Więc zaczął pracować dla wielu różnych domów mody,tj.: Fendi sisters czy Chloe. Po pięciu latach pracy dla domu Chloe, wyprodukował ich pierwsze perfumy „Chloe”, a zaraz po tym swoje własne : „Lagerfeld for men”, „KL”, „KL Homme”.
Po osiągnięciu 45 lat został głównym projektantem wysokiej rangi w domu mody „Chanel”. Po roku pracy dla nich wydał dwie kolekcje : „ Karl Lagerfeld” i „KL”. Po jakimś czasie zaprojektował trzecią „Shape to be raped” (tł. gwałcący kształt) , co wzbudziło wiele kontrowersji. Zszokował wtedy świat mody i tknął nowe życie w markę „Chanel”, dostał również za to nagrodę „France’s Golden Thimble”. Co było bardzo potrzebne po śmierci założycielki w/w domu mody Coco Chanel.
Okrzyknął siebie kameleonem mody, ponieważ praca dla jednego domu to jak jedna osobowość, a praca dla następnego to druga, a pracował w tamtej chwili dla paru domów mody. Mimo że był zapracowany, zawsze znalazł czas na inne hobby, tj. opera, teatr, film, co nie wykluczało projektowanie ubiorów do tychże dziedzin sztuki. Jedna dziedzina była inspiracją dla kolejnej. Fotografia również skradła jego wolny czas. Lubił także dekorować pałace i stare rezydencje. Na koncie posiada już parę zapierających dech w piersiach budowli. Interesuje się malarstwem. Kolekcjonuje obrazy z XVIII wieku jak i te z XXI. Antyki to jego kolejna kolekcjonerska pasja. Jego kreatywność i wiedza związana z modą nie zna końca. Posiada bibliotekę wypełnioną historycznymi książkami nawiązującymi do mody, kostiumów, ubioru, architektury…
Pracując z Rudolphe Marconi nad filmem „Lagerfeld Confidential” (tł. Lagerfeld poufne), pokazywał reżyserowi to co chciał pokazać. Zdaniem reżysera pokazał prawdę. Natomiast jak sam Karl kiedyś powiedział:
„To nie tak, że ja kłamię, po prostu nie jestem winny prawdy nikomu.”
Jest tajemniczy i nieprzewidywalny. Wylansował modelkę Claudie Schiffer, co już mówi samo za siebie, że jest wielkim człowiekiem z okiem jastrzębia- jeżeli mowa o modzie. Mówi o sobie inteligenty i profesjonalny amator, gdyż na wszystko patrzy oczami małego dziecka poznając wszystkie dziedziny od szczegółu. Twierdzi iż stara się przypodobać innym na wszelkie sposoby, wybierając najłatwiejszą droge postępowania. Dostosowuje siebie i swoje poglądy do świata mody i innych okoliczności dla własnego zysku.
Wielu jednak zgodziłoby się ze mną iż Karl Lagerfeld jest artystą genialnym, godnym porównań z najwybitniejszymi artystami w historii. Zapewne nawet po śmierci jego stworzone kanony i nazwisko będą królowały na wybiegach i powracały powtórnie po latach.